असंख्य आहेत स्वप्न  असंख्य अभीलाषा  आजकाल स्वप्नांचीही  कळते मजला भाषा थकली आहेत बिचारी  असंख्य चालून वाटा  अनवाणी फिरताना  टोचला पायात...

जागली ही  अंतरे जागल्या  चहु दिशा  जागतील केव्हा  वेड्या  मनातील  आशा झोपल्या मनसोक्त त्या  पांघरूण मी घातले  अपयशाच्या आक्रोशाने  आतातरी...

कितीही वाहू दे रक्त कितीही लागावी ठेच वाटेशी चालू राहणार माझी नेहमीच रस्सीखेच !!!!